Hoeden en rokken vasthouden!
 
De wens om het gebruikelijke vermogen van een verbrandingsmotor te combineren met de kracht van een turbine heeft vele knappe koppen in de geschiedenis van de automobiel beziggehouden.

 

Op veel plekken in de wereld waren er ontwerpers gefascineerd door zo’n combinatie. Zo ook in Argentinië waar in de eerste helft van de jaren ’50 Eugenio Grosovich en Gianfranco Bricci in de stad Cordoba zich met dit thema bezighielden. Zij namen een personenauto van het Argentijnse merk Justicialista en bouwden die naar eigen inzicht om tot een turbine aangedreven voertuig dat zij Aerocar noemden. Van de Justicialista gebruikten de beide ontwerpers het onderstel, maar de overdadige carrosserie daarvan paste niet in hun plannen. Probleemloos schiepen zij een nieuwe koets, waarbij rekening werd gehouden met enkele aerodynamische aspecten. Achterin deze, vermoedelijk uit glasvezel opgetrokken, carrosserie bevond zich een V6 viertaktmotor van Chevrolet met een vermogen van 90 pk. De voormalige vliegtuig-propeller had een indrukwekkende doorsnede van 1,75 meter. Bij de première die de auto in de straten van Buenos Aires beleefde, bleek niet de levensgevaarlijke propeller zelf het probleem, maar de door de omwentelingen veroorzaakte sterke wind, die letterlijk voor veel ophef in de straten zorgde. Klaarblijkelijk was het een drukte van jewelste in de stad waar mannen, vrouwen en kinderen deze nieuwigheid wel in ogenschouw wilden nemen. Daarbij ontstond echter zoveel wind dat hoeden van de mannen afwoeien en de rokken van de dames werden opgetild. Dit zowel vrolijke als pijnlijke moment was echter het enige dat bij de toeschouwers van de demonstratie een blijvende indruk zou achterlaten.

 

De auto werd niet verder ontwikkeld, raakte in de vergetelheid en werd naar verluidt in 1955 voor het laatst gezien, met gedemonteerde propeller, in een werkplaats in het stadje La Falda.